David (deel 4)

Vandaag hield ik een vertelpreek (Schriftlezing en uitleg in één) over 2 Samuël 1. We lazen ook 1 Korintiërs 13.

Advertenties

David (deel 3)

Vandaag opnieuw gepreekt over David. Nu stond 1 Samuël 21:2-10 op het rooster. Die dienst – waarin twee theologiestudenten uit India en Indonesië te gast waren – is terug te kijken (!) op Kerkomroep.

Ik weet niet hoe u dat beoordeeld, maar ik vind het niet erg fraai wat David hier doet. Onze Nieuwe Bijbelvertaling kan dan wel nogal luchtig boven onze lezing zetten ‘David ontkomt met behulp van Achimelech’, maar dat is niet wat er gebeurd. Achimelech wordt door David bedrogen. David liegt. Eerst over een geheime missie van de koning, wat helemaal niet waar is, David is op de vlucht voor Saul. En vervolgens over mannen die elders op hem zouden wachten, terwijl David hier nog moederziel alleen onderweg is. En ook bij David gaat het zoals dat gaat als je eenmaal begonnen bent met liegen, hij raakt steeds verder verstrikt in het web. Hij fantaseert een heel verhaal over zijn zogenaamde mannen om maar aanspraak te kunnen maken op dat geheiligde brood.

David (deel 2)

Ook vandaag preekte ik over David, nu n.a.v. 1 Samuël 19:10-17. We lezen daar hoe David vlucht voor Saul en daarbij wordt geholpen door zijn (eerste) vrouw Michal, de dochter van Saul. In de preek vertel ik haar verhaal

Mijn naam is Michal. Ja, ik hield van hem. Ik heb altijd van hem gehouden. Ik ben de enige vrouw in de Bijbel waarvan gezegd wordt dat ze van een man hield. De enige! Ik hield van hem. O ja.

David (deel 1)

De komende tijd staan er lezingen over David op het leesrooster. Vandaag maken we kennis met David in 1 Samuël 16. Hieronder de preek die ik daarover hield.

Hoe wordt een mens wie hij is? Wie bepaalt wie wij zijn? Wat maakt mij tot wie ik ben? Zijn het de omstandigheden? De samenleving? De politiek? De tijd waarin je leeft, is van grote invloed op wie wij zijn.

Van Babel naar Jeruzalem – een Bijbelse stedentrip

Het thema van de gezamenlijke zomerse vieringen op het Barendrechtse dorp is dit jaar ‘steden in de Bijbel’. Ik mocht vanmorgen beginnen. 

Het thema voor onze gezamenlijke zomerse vieringen is dit jaar ‘Van Babel tot Jeruzalem, een Bijbelse stedentrip’. In de preken bezoeken we Bijbelse steden. Als predikanten van de Protestantse Gemeente Barendrecht treden we op als reisleiders. We zullen onder andere nog komen in Rome, in Antiochië, in Nazareth. Steden genoeg in de Bijbel.

Moet dan nou?

Vandaag ging de preek over Lucas 8:26-39, de genezing van een bezetene, een mens zo vol dat hij zichzelf kwijt is geraakt. Iets wat ons ook kan overkomen.

Laten we bij het eind beginnen. Die varkens, die verdrinken. En Jezus lijkt dat wel goed te vinden. Dat is toch wel vreemd, nietwaar? Ik heb dit verhaal voorgelegd aan een paar mensen van de Jeugdkerk. De een appte diplomatiek dat ze het ‘erg onwaarschijnlijk’ vond. Een ander mailde dat je na zo’n verhaal op zijn minst een collecte voor de dierenbescherming moet houden.

Op Pinksteren gaat de preek over de heilige Geest. We lazen Johannes 20:19-23 en ontdekten een verrassende kant van het Pinksterverhaal.

Bij Johannes loopt het anders dan wij vanuit de andere evangeliën en vanuit het kerkelijk jaar verwachten. Pinksteren vindt niet plaats tien dagen na Jezus’ hemelvaart en veertig na zijn opstanding, maar Pasen en Pinksteren vallen op één dag. Op de avond van die eerste dag van de week – dat is dus de dag van zijn opstanding – staat Jezus in hun midden, wenst hen vrede en blaast op hen en zegt: ‘Ontvang de heilige Geest.’ Het is meteen na Pasen ook Pinksteren.